دیدگاه فطری نگری معتقد است که آدمیان با گنجینه ای از دانش و توان فهم واقعیت زاده می شوند. یعنی دانش و فهم آدمی از طریق استدلال و درون نگری دقیق دست یافتنی است.در قرن هفدهم دکارت برخی اندیشه ها ( خدا، خویشتن، اصول بدیهی هندسه، کمال و بی نهایت ) را فطری به شمار می آورد.

دکارت بدن آدمی را ماشینی می دانست که مثل هر ماشین دیگری قابل بررسی است. این دیدگاه سرآغاز رویکردهای پردازش اطلاعات در باره ذهن آدمی است. دیدگاه تجربه گرایی برآن است که دانش از طریق تجربه ها و تعاملهای آدمی با جهان کسب می شود .

درقرن هفدهم جان لاک معتقد بود که ”ذهن آدمی در بدو تولد همچون لوح نانوشته ای است که تجربه های جریان رشد او، دانش و فهم را روی آن ثبت می کنند ”. این دیدگاه سرآغاز روانشناسی تداعی گرا بود. ذهن از اندیشه هایی انباشته می شود که از طریق حواس به آن راه می یابند وطبق اصولی از قبیل مشابهت و تضاد به هم پیوند می خورند