کتاب آموزش گرامر زبان اسپانیایی به زبان فارسی

زبان اسپانیایی یکی دیگر از اعضای خانواده زبان های رومانس و زبان های هندو-اروپایی است. کشور اسپانیا در شبه جزیره ای به نام ایبرو قرار گرفته است. ایبرو به دلیل موقعیت حیاتی اش در اروپا از ابتدا مورد تهاجم های بسیار قرار گرفته و زبان اسپانیایی امروزی نیز محصول این تهاجم ها و تلفیقی از زبان های صحبت شده میان اقوام مهاجم بوده است که در ادامه به کلیات این سیر تحول اشاره می گردد.

دوران شکل گیری زبان اسپانیایی

در حدودِ ششصد سال قبل از میلاد مسیح، اقوام کوچ نشین کلتی و بومیان شبه جزیره ایبرو با هم در آمیخته بودند و میان آن ها زبان کلت-ایبرویی رواج داشته است. سرداران کارتاژی در سال ۲۳۰ قبل از میلاد از نواحی تونس کنونی به ایبرو حمله کردند و لغات کارتاژی (منشعب از فنیقی باستان) را در آنجا گسترش دادند. سرزمین ایبرو برای دو قدرت بزرگ آن دوران یعنی امپراطوری روم و کارتاژ منطقه ای استراتژیک محسوب شده و آن دو به مدت ۱۸ سال در ایبرو با هم جنگیده اند. این نبرد در پایان به نفع رومیان خاتمه یافت و در حوالی سال ۱۹ قبل از میلاد این شبه جزیره به طور کامل به تصرف رومیان درآمد.

رومیان این منطقه را هیپسانی نام گذاری کرده و و بنا عادت همیشگی خود، زبان لاتین عامیانه را توسط تجار و سربازان به مردم ایبرو آموزش دادند. بدین ترتیب به تدریج زبان جدیدی متشکل از زبان های لاتین، کارتاژی، کلتی و باسکی در هیپسانی آن دوران شکل گرفت.

تهاجمات به این شبه جزیره باز هم ادامه پیدا کرد. در حدود سده ۴۰۰ میلادی ژوت های آلمانی تبار ایبرو را تصرف کرده  و با این که مدت مدیدی بر این ناحیه حاکم بودند، تغییرات چندانی در زبان ایجاد نکردند تا اینکه در دهه ۷۲۰ میلادی، مسلمانان شمال آفریقا، اسپانیا را تصرف نموده و آن را اندلس نامیدند. تسلط پانصد ساله مسلمانان بر اندلس و فرهنگ و تمدن اسلامی حاکم بر آن باعث تغییرات بسیار در زبان و رواج و نفوذ فراگیر لغات عربی به زبان اسپانیایی گردید که این اثر تا امروز باقی مانده است. به طوری که امروزه نزدیک به ۴۰۰۰ واژه اصلی در زبان اسپانیایی ریشه عربی دارد.

دوران پیشرفت و ثبات زبان اسپانیایی

بعد از پیروزی امپراطوری مسیحی واقع در شمال ایبرو بر مسلمانان، لهجه کاستیلی اسپانیایی بر این شبه جزیره حاکم گردید. زبان کاستیلی با خروج تدریجی مسلمانان از اسپانیا و قدرت گیری روز افزون امپراطوری اسپانیا به تدریج به زبانی قدرتمند تبدیل می شد. اولین پادشاه اسپانیا که برای یکسان سازی دستور و لغات و استاندارد کردن زبان اسپانیایی تلاش کرد، آلفونس دهم نام داشت. او و جانشینانش استفاده از زبان های لاتین و عربی را در دستگاه های قضائی و دولتی ممنوع اعلام کردند، تا زبان اسپانیایی هر چه بیشتر و بهتر در اسپانیا رواج پیدا کند.

دولتمردان اسپانیا از آن پس سیاست مستعمره سازی را در پیش گرفتند. سیاحان و دریانوردان اسپانیایی در قرن پانزدهم در دوره فردینارد پنجم از اقیانوس اطلس گذر کرده و قاره آمریکا را کشف کردند. اسپانیا در قرن شانزده میلادی قوی ترین و ثروت مند ترین کشور جهان بود که دایره قدرتش بسیاری مناطق از ایلات متحده امروزی، مکزیک، آمریکای مرکزی، بخش اعظم آمریکای جنوبی و فیلیپین را فرا می گرفت. در قرن هفدهم ادبیات اسپانیا با نگارش اثر سترگ دن کیشوت قوام گرفت. سروانتس در این رمان مفصل و پرجزئیات با شخصیت پردازی بی نظیر خود راه را برای گسترش ادبیات اسپانیا هموار نمود. با اینکه بیشتر مناطق مستعمره نشین اسپانیا در یکصد سال گذشته استقلال یافته اند، زبان اسپانیایی همچنان به عنوان میراث دوران استعمار در آمریکای لاتین باقی مانده است. هر چند نویسندگان مبارز بسیاری در کشورهای مختلف آمریکای لاتین از همین زبان ولی با سبک های مختص این قاره استفاده کرده و اشعار و داستان هایی پر مغز و هدفمند برای آزادیخواهی و مبارزه با استعمار به نگارش درآورده اند. اسپانیایی زبانی پویا است و تغییر و تحولات به وقوع پیوسته را به سرعت می پذیرد. یادگیری اسپانیایی برای افراد آشنا به زبان های رومانس بسیار ساده است و سالانه بسیاری از مردم در سراسر جهان یادگیری این زبان را به عنوان زبان دوم آغاز می نمایند.